دارچین

هزاران سال است که از این ادویه در آشپزی و پخت و پز استفاده می‌شود و به عنوان یک ادویه در بسیاری از کشور‌ها مورد استفاده قرار میگیرد که قدمت آن به مصر باستان می‌رسد. امروزه دو نوع اصلی دارچین مورد استفاده قرار می‌گیرد،  سیلان و کاسیا.  سیلان را دارچین “واقعی” نیز می‌نامند. از سوی دیگر،  کاسیا بین عموم رایج‌تر است که امروزه به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دارچین در سراسر جهان مورد استفاده دارویی قرار میگیرد. به دلیل مزایای گسترده آن مثل خاصیت آن برای لاغری، روزانه در بسیاری از فرهنگ‌ها استفاده می‌شود. در واقع، دارچین یکی از محبوب‌ترین گیاهان و ادویه‌ها از نظر سطح آنتی اکسیدان است.

آنتی اکسیدان‌ها از استرس اکسیداتیو ناشی از رادیکال‌های آزاد جلوگیری می‌کنند. استرس اکسیداتیو با بسیاری از اثرات مضر بر روی بدن، از جمله آسیب DNA و شرایط متابولیک مانند دیابت، سطح کلسترول بالا، تصلب شرایین، بیماری قلبی و چاقی در ارتباط است. سایر شرایطی که ممکن است با استرس اکسیداتیو همراه باشد عبارتند از سرطان، فشار خون بالا، شرایط التهابی، سرطان، بیماری پارکینسون و بیماری آلزایمر. استرس اکسیداتیو همچنین ممکن است پیری را هم تسریع کند.

 به دلیل وجود ترکیبات زیادی که در آن وجود دارد از جمله سینامالدئید، سینامات و اسید سینامیک می‌تواند با فواید سلامتی مختلفی مرتبط باشد. این ترکیبات به دارچین خواص ضد دیابتی، ضد میکروبی، آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می‌دهد.

دارچین همچنین خطر ابتلا به سرطان، حملات قلبی، تصلب شرایین، بیماری‌های التهابی را کاهش می‌دهد و ممکن است باعث کاهش وزن از جمله مزایای دیگر شود. همچنین می‌تواند از فشار خون بالا و سطح کلسترول بالا جلوگیری کرده و باعث بهبود زخم شود. علاوه بر این، دارچین برای بیماری‌های پوستی مختلف نیز استفاده شده است.